یادداشت‌ها

ابو فلاح، از ترکمنان عراقی است؛ اهل شهر «تازه خورماتو» در دو سه  کیلومتری کرکوک. عین ما حرف می زند و تقریبا هیچ مانعی برای فهم صد در صدی زبانی بین ما وجود نداشت. در جنگ تحمیلی رژیم بعث علیه ایران، در کنار رزمندگان لشکر عاشورا می جنگیده و از ناحیه پا، مجروح شده است. همسرش تبریزی و از اهالی محله مارالان است و بعد از مرگ صدام، به همراه خانواده اش در سال 82 به عراق رفته ند. پسرش سجاد در اول رمضان سال گذشته در دفاع مردمی از شهر و در نبرد با داعش به شهادت رسیده است. او 28 ساله و متولد ایران بود و پدر سه کودک.

شهر «تازه خورماتو» حدود 30 هزار سکنه دارد. به دلیل شرایط خاص جغرافیایی، مبادلات اقتصادی شان اغلب با ایران است و اشتراک فرهنگی و فکری بسیاری با ایران دارند. در میانشان هم کم نیستند خانواده هایی که مادرشان ایرانی باشد. به لحاظ جغرافیایی از سمت شمال و شرق، به اقلیم کردستان عراق و از سمت جنوب با  استان صلاح الدین همسایه است و از سمت غرب هم، هم مرز با مناطق اشغالی داعش و در خط مقدم جنگ است. «تازه خورماتو» در نقطه انتهایی نوار باریکی است که از بغداد تا کرکوک، ترکمنان شیعه عراق که حدود دویست هزار نفر می شوند را در خود جای داده است. آتش اختلاف قومی چند قرن است که اینها را در درگیری دایمی با کردها گرفتار کرده است. می گوید چند مدتی است که با آنها آتش بس کرده ایم، اما در شرایطی شبیه محاصره هستیم.

امروز آمده بود اینجا به دادخواهی. از ما دو چیز می خواست. یکی تلاش برای وحدت کردها و ترک ها و دیگری خارج کردن آن مناطق از انسداد رسانه ای. می گوید مردم شهر هر چه که دارند می دهند و از کردها برای دفاع از خود و دفاع از شهر، سلاح می خرند. می گوید داعش وقتی به روستای بشیر در 5 کیلومتری تازه خورماتو رسید، هر سکنه ای را که در روستا مانده بود را با خود برد و به زنانشان تجاوز کرد و فیلمش را منتشر کرد و کل روستا را با خاک یکسان نمود.

او می گوید ما در شرایطی هستیم که هر آن احتمال دارد شهر سقوط کند و سقوط شهر معادل است با قتل عام همه دویست هزار نفر سکنه این نوار. مشکل اصلی شان نداشتن آموزش نظامی و تسلیحات است. اما از اینها بیشتر، از فراموش شدن در رسانه ها و نرسیدن فریادشان به گوش دیگران می رنجند. از رذالت دولت ترکیه در حمایت و همکاری با داعش و ادعای دروغینش در دفاع از ترکمنان عراقی می گوید. مشکل اصلی آنان تزویر اردوغان و آتش افروزی او علیه مردم سوریه و عراق است. رنجشان از این است که مدعیان حمایت از ترکها هم به جای کمک برای نجات، بر آتش اختلاف قومی ترک و کرد می دمند و شرایط را برای آنها سخت تر می کنند. می گوید اگر ایران نبود، همه جای عراق و شهر آنها، خیلی وقت پیش سقوط کرده بود. برایش مرز و زبان و قومیت و اینها اهمیت ندارد اما از ما و تبریز به دلیل تفاهم زبانی، انتظار کمک دارند. کمک برای بهبود روابطشان با کردها و خارج شدن از انسداد رسانه ای.

خلاصه که باید به داد آنها رسید. شرایطشان مساعد نیست و آتش تروریسم به کاشانه شان افتاده است. پشتوانه آن چنانی هم ندارند. تنها مانده اند وسط این مهلکه ای که هر آن احتمال دارد، هستشان را نیست کند.

آهای وجدان های بیدار! آهای انسان ها! به دادشان برسید. هر جور که میتوانید.

آنچه واضح است این هست که #تروریسم و گروه های #داعش و #القاعده و امثال اینها هرگز حتی لحظه ای در تعارض با امیال و منافع جهان استکبار نبوده و  نخواهند بود. و لو آنکه #پاریس و هر نقطه از اروپا و یا قلب اقتصاد امریکا را تهدید کنند. فروریختن غولهای دو قلوی تجارت جهانی در نیویورک و این بار حمله و کشتار در چند نقطه از پاریس، هیچ یک تهدیدی برای منافع امریکا و فرانسه و یا هر یک از اجزاء نظام استکبار نیست. 

سلاح غربی تروریسم، اگر چه بیشتر منطقه نفت خیز غرب آسیا و شمال افریقا را نشانه گرفته و دستخوش ناامنی و جنایت کرده است، لکن هر از گاهی هم هیچ بدش نمی آید که بی توجه به فلسطین اشغالی و با عبور آرام از روی آن، هزاران کیلومتر آن طرف تر، با راه انداختن جنایت، توجه رسانه ها و به تبع آن توجه افکار عمومی را به خود جلب کند و با تهییج و ترعیب افکار عمومی، به آنها بقبولاند که غرب مجبور است برای دفاع از خود، همواره دست بر روی ماشه تفنگ داشته باشد.

و کسی هم در این میان نیست که بپرسد چرا تروریسم، هرگز حتی یک گلوله هم به سمت منافع #اسرائیل شلیک نکرده و حتی علیه او -برای حفظ ظاهر هم که شده- موضعی به ظاهر مخالف اتخاذ ننموده است؟ چه رازی در صلح تروریسم و اسرائیل با تعهدی که جهان استکبار نسبت به منافع رژیم صهیونیستی دارد، نهفته است؟

ما از ناامنی در هر نقطه از جهان چه افغانستان و عراق و سوریه و لبنان و یمن و لیبی باشد و یا هر جای دیگر -مگر مناطقی که تحت اشغال و سکونت صهیونیست ها هستند- ولو در امریکا و اروپا و ممالک تحت حاکمیت مستکبران هم که باشد، به شدت هر چه تمام تر ناراحت و نگرانیم، چرا که قربانی اصلی، انسانهای بیگناهی هستند که خود گرفتار حکومت های جنگ افروزی شده اند که دستاوردشان برای بشر، جنایت و آشوب بوده است، اما امنیت اسرائیل و تعهد مطلق تروریسم در حفظ آن را رسوایی بی صداقتی غرب و مدعیانی می دانیم که قصد دارند خود را به جای حامی تروریسم، قربانی و مخالف با تروریسم جا بزنند. اینها و لو به قیمت راه افتادن حمام خون از شهروندان خود هم که باشد حاضرند جهان را همیشه برای پذیرش #میلیتاریسم و جنگ افروزی خود، متقاعد کنند.