شعار زدگی مسئولین، موجب وهن آرمان گرایی
جمعه, ۵ فروردين ۱۳۹۰، ۰۷:۵۰ ب.ظ
"سال جهاد اقتصادی گرامی باد." این جمله و عباراتی از این دست چه جایگاهی در مساله مجاهدت اقتصادی و تحقق شعار امسال دارد و جهاد اقتصادی را در کدام وجوه پیش خواهد برد؟ آیا خواست رهبر حکیم از مسئولین، گرامی داشت صرف و شعاری شعار امسال با تبلیغات هزینه بر و بدون کمترین فایده است؟
اما چرا مسئولان و دستگاه های ما دچار شعارزدگی شده اند؟ پاسخ به این پرسش منظور این نوشتار کوتاه نیست. بلکه این سطور تنها در پی طرح همین مساله است و اما مهم تر از پاسخ آن -هر چه که باشد- رفع صورت آن است. یعنی رفع مساله شعارزدگی مسئولین و هدایت آن ها به سمت آرمان گرایی.
شعارزدگی حاصل عافیت طلبی همراه با حفظ ظواهر و به دور از سختی های آرمان گرایی است. شعارزدگی یا به عبارت روشن تر پز آرمانگرایی تشریفاتی از جمله آفاتی است که بخشی از معتقدین به نظام اما خسته از مجاهدت، پس از انقلاب اسلامی دچار آن شده و متاسفانه آن را بدل از آرمان گرفته اند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در بخشی از فرمایشات خود در آغازین روز سال 1390 هجری شمسی در حرم شریف رضوی (ع) ضمن تذکری در همین باب فرمودند:
«من این نکته را حتماً تذکر بدهم؛ گاهى اوقات این شعارى که ما براى سال اعلام می کنیم، بعد ناگهان مىبینیم همه در و دیوارهاى تهران و شهرهاى دیگر پر شده از تابلو، که این شعار رویش نوشته شده. این فایدهاى ندارد. گاهى کارهاى پرهزینهاى انجام می گیرد؛ چه لزومى دارد؟ آن چه که من از مسئولین و از مردم عزیزمان توقع دارم، این است که این شعار را بشنوند، باور کنند و دنبال کنند. تابلو کردن و در و دیوار را پر کردن و عکس زدن و این ها هیچ لزومى ندارد. اگر هزینهاى نداشته باشد، لزومى ندارد؛ اگر هزینه داشته باشد، اشکال هم دارد. هیچ لزومى ندارد کارهاى پرهزینه را انجام بدهند.»
صرف هزینه های هنگفت برای گرامی داشت لفظی شعار هر سال علاوه بر آن که اسراف و خیانت به بیت المال مسلمین بوده و حتی موجب پیدایش نگرش های منفی در اقشار جامعه می گردد، هدف والا و اساسی ترسیم شده برای راهبری یک ساله کشور را تا حد شعار تنازل داده و موجب وهن آن خواهد شد. مسئولین و دستگاه ها می باید به جای این اقدامات سخیف و بی هدف، در جهت تئوریزه کردن و عملیاتی نمودن مساله مجاهدت اقتصادی کوشش کنند و "جهاد اقتصادی" را نه فقط یک شعار و لقلقه زبان که آرمانی میانه برای خود فرض نموده و هر کس باید در حد، جایگاه و ماموریت خود نسبت به این موضوع حساس بوده و برای پوشاندن جامه عمل به آن تلاش نماید.
و اما این حکایت همچنان باقی است...
۹۰/۰۱/۰۵