مقاومت در راه فتح قبله
جنگ با کشوری که در حال انقلاب است، ورود به بازی دو سر باخت برای آغازگران جنگ است. یمن انقلابی، چیزی برای از دست دادن ندارد ولی آل سعود و ارتجاع عرب و ترکیه، و هم پیمانان غربی شان چرا؟
حتی اگر صنعا سقوط هم کند، فاتحان جنگ جایی برای فتح به عنوان مقر استقرار قدرت در میدان نبرد(انقلابیون) ندارند. حوثی ها ظرفیت غالب اجتماعی یمن را در اختیار دارند، و در عین حال، استقرار سیاسی نداشتن هم در این شرایط، کار دشمن را برای حمله به کانون قدرت مستقر، سخت تر خواهد کرد. جنبش الحوثی سالهاست که به دور از قدرت سیاسی، مشق انقلاب و جنگ کرده و اقدام پارتیزانی را هم خوب بلد است و در بدترین شرایط ممکن، یعنی سقوط صنعا، شرایط بدتری از زمان قدرت منصور هادی برای انقلاب یمن، تحمیل نخواهد شد.
از طرفی با ورود مستقیم سعودی ها به جنگ، حلقه محاصره کانون قدرت اسلام امریکایی یعنی عربستان، از سوی سربازان مقاومت تنگ تر شده است و این پا درازی کردن، هزینه های گزافی به حکومت وهابی ها تحمیل خواهد کرد. آل سعود باید، منتظر اتفاقات و حوادث بزرگ در داخل خاکش باشد.
از همان روز مرگ ملک عبدالله هم معتقد بودم به قدرت رسیدن امیر سلمان، آغاز حکومت های متزلزل و کوتاه عمر سعودی است و امروز به این مساله، باور بیشتری دارم. از امروز منتظر تزلزل پایه های قدرت آل سعود و اضمحلال حاکمیت شیاطین بر سرزمین وحی باید بود.
مقاومت در راه فتح قبله است...