یادداشت‌ها

رئیس جمهور محترم دیروز در همایش روز ملی روستا، یک روز پس از قرائت گزارش کارشناسی کمیسیون ویژه بررسی برجام در مجلس شورای اسلامی که برجام را سندی پر عیب و دارای آسیب های جدی به کشور دانسته بود، گفت:

«اگر دولت توانست در مذاکرات هسته‌ای به افتخاری تاریخی دست یابد، این نتیجه حضور و حمایت مردم بود. از برخی حرف‌ها که درباره این افتخار بزرگ زده می‌شود، بگذریم که به موقع به آنها جواب خواهم داد، اما امروز همه سران دنیا و همه مردم دنیا به غیر از رییس یک رژیم اشغالگر منفور، حصول این توافق را دستاورد عظیمی می‌دانند که باید به آن افتخار کرد.

شما در تمام قرون و اعصار موردی را سراغ ندارید که یک کشور در حال توسعه در برابر پنج عضو دائم شورای امنیت که متأسفانه به دلیل نظم ناعادلانه‌ای که بر آن حاکم است، برای همه چیز از جمله جنگ در دنیا تصمیم می‌گیرد، بنشیند و دو سال مذاکره پی‌ در پی کند و به سندی دست یابد که هیچ‌کس در دنیا نتواند منکر آن شود که این سند، توفیق و افتخاری بزرگ، به حساب می‌آید.

سند مذاکرات افتخار ملت ایران است و نمی‌دانم کسانی که می‌خواهند این افتخار را زیر سوال ببرند، می‌خواهند به نفع چه کسی کار کنند. ما یک ملت هستیم و هر افتخاری که در کشور به دست آید از سوی کشاورزان، ورزشکاران، دانشمندان و یا هر جمع و گروه دیگری که باشد، متعلق به همه ملت است.»

بر این اساس برای پاسداشت این «افتخارِ بزرگ» و در راستای منویات جناب رئیس جمهور محترم مبنی بر این که «به موقع به آنها جواب خواهم داد»، پیشنهاد می شود به تبعیت از فتح و ظفر بزرگی که در عهدنامه سراسر افتخارِ ترکمانچای برای مردم ایران به دست آمده بود و پاسخی که فتحعلی شاهِ قاجار به «دلواپسان»ِ عهدنامه در سال 1243 هجری قمری با ضرب نشان "ظفر" داده و در میان رجال و اعیان و علما توزیع کرد، نشان ویژه ای به همین نام، ضرب شده و به سینه این ملت افتخارزده، آویخته گردد.

امید است آفتاب دولت جنابش تا ابد پاینده و فروزان باشد تا خدای ناکرده در آتیه، یک عده «مزدور جیره خوار» و «بی سواد» پیدا نشوند که مثل امروز که دستاوردهای سلسله سرار افتخار قاجار را «لکه ننگی بر پیشانی ایران» می دانند، فرصت ظهور و بروز پیدا نکنند تا این «افتخار بزرگ» هم به سرنوشت فتح و ظفر ترکمانچای دچار نشود.

با تقدیم احترام