پیشنهادی برای گداگشنه‌های کف و سوت و لبخند
- «ما یک سال قبل بازهم جمع شده بودیم و شماها مدعی شده بودید که نظام بشار اسد رئیس‌جمهوری سوریه یک نظام دیکتاتوری است و در آن زمان شما به مخالفان کمک کردید و از آن‌ها حمایت می‌کردید، شما از مخالفانی حمایت می‌کردید که مدعی بودید انقلابی هستند، اما امروز چه شده است که بازهم گرد هم آمده‌ایم؟ ولی این بار جمع شده‌ایم تا آن انقلابیونی را که تا سال قبل از آن‌ها حمایت می‌کردیم را سرکوب کنیم، با این تفاوت که امسال دیگر مطمئن شده‌ایم، این انقلابیون تروریست هستند، بنابراین الآن متوجه شده‌اید که بسیاری از این گروه‌هایی که تا دیروز انقلابی خوانده می‌شدند درواقع گروه‌های فعال تروریستی هستند، آن‌ها از تندرو به گروه‌های بسیار تندروتر تغییر موضع داده‌اند.»
- «نام حزب‌الله لبنان پیش‌ازاین در فهرست سازمان‌های تروریستی گنجانده‌شده بود و روشن‌شده است حزب‌الله یک حزب بزرگ و به رسمیت شناخته‌شده در لبنان است.»
- «با بمباران غزه، عمق و شدت فاجعه‌ای که اسرائیل مرتکب شد روشن شد، شمار زیادی از فلسطینیان قربانی شدند درحالی‌که شما به موشک‌هایی که به اسرائیل اصابت کرد اهمیت دادید؛ موشک‌هایی که به اسرائیل اصابت کرد اما تأثیری نداشت و خساراتی در آنجا به بار نیاورد.»
- «امروز اینجا هستیم تا یک قطعنامه بین‌المللی درباره مجرم دانستن گروه داعش و مقابله با آن صادر شود درحالی‌که داعش موردحمایت چند کشور شناخته‌شده است و شما بهتر از دیگران آن‌ها را می‌شناسید و داعش هم‌پیمان برخی قدرت‌های بزرگ عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد است!»
آنچه از پیش رو گذشت، گوشه‌هایی از سخنان یک رئیس‌جمهور در نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد بود که به‌یک‌باره پخش مستقیمش به بهانه واهی «اشکال فنی» قطع شد و پخش غیرهمزمانش هم با سانسور و بایکوت رسانه‌های تحت سلطه استکبار مواجه گشت. سخنانی که به تعبیر تحلیل گران، سازمان ملل را منفجر کرد.
این حرف‌ها را، رئیس‌جمهوری اسلامی ایران یا کشوری انقلابی نگفته است، این گوشه‌هایی از سخنان رئیس‌جمهور کشوری است که سال‌های متمادی، متحد اصلی رژیم اسرائیل در امریکای لاتین بوده است. کشوری که در سال‌های جنگ تحمیلی مستکبران علیه مردم ایران، به رژیم صدام کمک کرد تا به تسلیحات کشتارجمعی برسد تا از غافله کشورهای مورد اطاعت استکبار جهانی، عقب نماند و در آتش‌افروزی جهان خواران علیه مردم ما، شریک باشد.
درزمانی که گفتمان دولتمردان کشور انقلاب کرده جمهوری اسلامی و کشوری که ام القرا و پیش‌قراول آزادیخواهی و «نه» گفتن به استکبار در جهان است، به سمت غرب متمایل شده و آقایان دوست دارند از عبارات و ساختارهای واژگانی مجعول غربی بهره ببرند، و تا آنجا که می‌توانند از گفتن حرف‌های به قول خودشان «تنش‌زا» امتناع کنند و به روی مستکبران لبخند بزنند و فراموش کنند همه بلایی را که این‌ها بر سر مردمانشان آورده‌اند، کریستینا فرناندز دکرشنر، اولین رئیس‌جمهور زن آرژانتینی، با این سخنان ساختارشکن و به قول ما «انقلابی»، خروج خود و کشورش از باشگاه سرسپردگان به امپریالیسم جهانی را داد زد، و تشت رسوایی سران استکبار را از پشت‌بام سازمان ملل متحد پایین انداخت؛ هرچند که غربِ مدعی آزادی، به‌قدر چند دقیقه هم نتوانست این سخنان را تاب بیاورد و اجازه دهد که مردمان جهان آن را بشنوند و پخش آن را قطع کرد.
