یادداشت‌ها

 اولویت‌ها، چه به راحتی جابجا می‌شوند. این همه فضاحتِ بی‌عدالتی را کنار می‌گذارند و برای حجاب، تجمعی سراسری برگزار می‌کنند.

آیا کسی تا به حال از خود نپرسیده که چطور متولیان این تجمعات، به این تشخیص رسیده‌اند که حجاب اولویت اول است؟

از هر راهی که برویم اولویت نخست انقلاب در مقطع کنونی را جز مطالبه‌ی «عدالت» نخواهیم یافت. از تکرار مساله‌ی عدالتخواهی و مشتقات آن یعنی مبارزه با تبعیض و فساد و اشرافی‌گری و ... در بیاناتِ روز امام انقلاب بگیرید تا قیاس میزان اثر مخرب بی‌عدالتی با مساله‌ی حجاب، به روشنی مشخص می‌کند که اولویت کنونی جبهه‌ی انقلاب و نیروهای معطوف به آن چه باید باشد. حرف‌های مردم کوچه و بازار را هم اگر به آن مضاف کنیم خواهیم دید امروز نه تنها اولویت جبهه‌ی انقلاب، که دغدغه‌ی شماره‌ی نخست مردم هم با فاصله‌ای بسیار زیاد، همین است.

حزب‌الله اما چطور امروز توانسته چشم و گوشش را حتی در برابر مواضع اکید رهبری در انذار مستمرش از ثمره‌ی شومِ بی‌عدالتی، -یعنی دلسردی و بی‌اعتمادی مردم نسبت به انقلاب و نظام- ببندد و برای رفع تکلیف هم که شده، کنش اجتماعیِ درخوری که مسئولین و صاحب منصبان را مجاب به شنیدن مطالبات مردم درباره عدالت کند، از خود نشان ندهد؛ اما با این عِدّه و عُدّه برای حجاب، که بخش قابل توجهی از آن معلولِ همین بی‌عدالتی و نمودی از همان ثمره‌ی شوم تبعیض است، به میدان بیاید؟

شاید روزی برای حجاب «هم» لازم باشد که تجمع برگزار شود، اما باید توجه داشت که شرط لازم آن، توجه به همین حرفِ ربطِ «هم» است. یعنی آن وقتی این مطالبه را مردم صادقانه می‌دانند و قبول می‌کنند که جبهه‌ی انقلاب را پرچمدار مطالبات بحق مردم و او را دارای درک صحیحی از مسائل روز و اولویت‌ها بدانند و به آن اعتماد کنند. اما وقتی سکوت و رخوتِ نیروهای معطوف به جبهه‌ی انقلاب در برابر این سیل خروشانِ بی‌عدالتی را می‌بینند و از آن سوی، قیام علیه بی‌حجابی را، جاندارد که تشکیک کنند که چرا صاحبان قدرت و مناصب و علل را رها کرده‌اند و علیهِ معلولات اعتراض می‌کنند؟

در حاشیه:

1. وضعیت تبریز در این مساله، نسبت به دیگر نقاط کشور، ضریب بیشتری دارد. پرنده‌ی فساد بزگ و ریشه دار در شورای شهر و شهرداری تبریز، هنوز در مرحله‌ی اقدام قضایی است و علاوه بر مسائل ملی، مسائل منطقه‌ای هم لزوم این مطالبه‌ی برای عدالت را مشدد نموده است.

2. از نکات جالب توجه تجمع مذکور در تبریز، حضور فعال تشکل‌های دانشجویی است. همان‌ها که چند ماه در برابر فساد ریشه دوانده در شورا و شهرداری تبریز، حتی به قدر انتشار یک بیانیه‌ی خشک و خالی هم از خود حرکتی نشان ندادند، و هنوز مشغول رصد مساله‌اند، در تعطیلاتِ مراکز دانشگاهی، برای اعتراض به وضعیت حجاب با توان به میدان آمده‌اند.