یادداشت‌ها

پاسخ آحاد ملت ایران و علی الخصوص حوزویان و دانشگاهیان به حتاکان خمینی کبیر(ره)، گر چه پاسخی بود دندان شکن و پشیمان کننده، اما در این میان برخی رسالتی داشتند که به انجام نرساندن آن، این بار نه تنها قصور که خیانت به ساحت قدسی امام بود.

موسسه ی تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره) که وظیفه ی ذاتی آن صیانت از آرمان ها و اندیشه ی آمام امت است، گر چه در برابر شعارهای انحرافی جریان فقته در روز قدس و 13 آبان و حتی پیش تر از آن، که علیه آرمان و اندیشه ی امام(ره) بود، سکوت اختیار کرد – که این مع الاسف نشانه ی در هم تنیدگی و قرابت اندیشه ی متولیان موسسه ی مذکور با جریان فتنه است – اما سکوت آن در برابر مساله ای که قلب های همه ی دل باختگان امام عزیز و دوستداران او و آزادگان را نه فقط در ایران و نه حتی در دنیای اسلام که در اقصی نقاط عالم جریحه دار کرد، امریست نابخشودنی.

با هزار اندوه و تاسف باید گفت، نه تنها حتک حرمت نسبت به تمثال حضرت امام (ره) توسط عوامل نفاق و فتنه، از سوی موسسه ی یاد شده با سکوت خیانت بار همراه شد، بلکه حمید انصاری، قائم مقام آن موسسه، با نگارش نامه ای در ظاهر به صدا و سیما، در صدد برآمد تا جریان فتنه را از این اتهام بزرگ تبرئه نموده و جای متهم و شاکی را عوض کند.

این که چه عاملی سبب شده است تا موسسه تنظیم و نشر، که ریاست آن را سید حسن خمینی بر عهده دارد، به جای متهم کردن عوامل فتنه ی سبز اموی به خاطر جسارت به ساحت امام خمینی(ره)، سعی نمود صدای اعتراضی هم که نسبت به این عمل بی شرمانه برخاسته بود، خاموش کند، آن است که متاسفانه موسسه ی تنظیم و نشر آثار امام به جای آن که دل در گرو امام داشته باشد، دل را به دست کسانی سپرده اند که می خواستند با سر نیزه بردن نام امام، آنانی را که از بصیرت بی بهره اند، به جمع امویان بکشانند.

در این که حرمت بیت امام خمینی(ره)، تنها و تنها به خاطر انتساب آنان به امام امت که محبوب دل ها بود و مراد عاشقان و مقتدای آزادگان، شکی نیست. نباید فراموش کرد که حرمت آن خانه هم تا زمانی به قوت خود باقی خواهد ماند که اهل آن، برای اندیشه ها و آرمان های امام عزیز نیز اهل باشند و آن خانه، هم چنان بیت امام باشد نه خانه ی اغیار.

خوب است بیت امام(ره) و موسسه ی تنظیم و نشر آثار امام هم به توصیه ی امام(ره) به فرزند بزرگوارشان مرحوم حاج سید احمد، درباره ی عدم دخالت و ورود به جریانات سیاسی، عمل کنند و از نام امام ما، برای رسیدن به معاصر برخی جریانات سیاسی که امروز نه تنها با اندیشه ی امام، زاویه گرفته اند، بلکه دقیقاً در تقابل با امام راحل عزیز هستند، سوء استفاده نکنند، تا هم چنان محبوب دلدادگان امام باشند، چرا که شرف المکان بالمکین.

و در پایان، اگر موسسه ی تنظیم و نشر آثار، قصد آن ندارد که در برابر هجوم بی امان بر اندیشه ها و ساحت امام (ره) بایستند، باید گفت: ما را به خیر تو امید نیست، شر مرسان.

پاینده باد راه خمینی کبیر(ره) و مستدام باد سایه ی مقتدای مسلمانان؛ امام خامنه ای.