💠 جنگ؛ خیلی دور، خیلی نزدیک
فرمود «الفقر موت الاکبر»! و ببین که در روزگاری عجیب، زندگانی هستند که معاششان هزار بار از مرگ سخت‌تر است که به منزلگاهِ مرگ پناه برده‌اند. پناه به گورهایی که آدمی از آن گریزان است، اگرچه کسی را از آن گریزی نیست. و فرمود که «النوم اخو الموت» و اگر خواب در بستر آسایش، برادر مرگ است، شب‌های اینان هم‌آغوشی است با مرگ و حب به آن و شاید هم انتظارش.
و این‌ها همه در حالی است که در میان کارگزاران و مسئولان جمهوری اسلامی، کسانی حضور دارند که صاحب کوهی از ثروت شده‌اند و در کاخ‌هایشان در تنعم و رفاه و لذات غرق‌اند به حدی که از فرط زیاده‌خواری، گه‌گاه بالا می‌آورند و هرچه که در درون دارند، بیرون می‌ریزند. این‌ها حیا را هم قی کرده‌اند و برای مسلح کردن غارتشان به چماق قانون، از فاش شدن دست‌درازی‌شان هم شرمی ندارند. راه‌زنانی که چونان دسته‌ی گرگ در کمین نشسته‌اند تا به هر طعمه‌ای حمله برند و چون زالو خون مظلومان را بمکند. و چون کفتاران پیرامون لاشه‌ها بر هم می‌تازند و از هم پیشی می‌گیرند و طعمه‌ها را از دهان همدیگر می‌ربایند. برای چپاول بیت‌المال سر و دست می‌شکنند و هر چه بیشتر می‌خورند هوسشان بیشتر می‌شود.
در سویی دیگر، در جبهه‌ی جنگ با اسلام امریکایی و در خط مقدم مبارزه با تروریسم، بهترین فرزندان امت دارند گمنامانه می‌جنگند و غیرتمندانه برای تقدیمِ جان سر از پا نمی‌شناسند. رنجِ دوران را بر عافیت ترجیح داده‌اند تا مظلومان، زیر چکمه‌های سلاخان رها نشوند و عزم‌هاشان را جزم کرده‌اند تا عیال‌اللهِ گرفتار در جورِ ددان را، از این گرفتاری برهانند. به دور از هیاهوی دنیای مادی و کشمکش‌های لجن‌خواران بر سر دنیا، از همه چیز گذشته‌اند و در یک قدمی شهادت خود را به حضرت دوست عرضه داشته‌اند و برای وصالش، نفس‌نفس می‌زنند.
اما اینجا، در پشت جبهه و کیلومترها دورتر از معرکه‌ی جنگ و در امنیتِ برآمده از مجاهدت و شهادت لشکریان خدا، شکم‌بارگانی به میدان آمده‌اند که بیت‌المال را چراگاهی برای امیالشان یافته‌اند که تا فرط شکم‌پارگی از آن می‌چرند و باز در توبره می‌ریزند و می‌برند.
این‌ها به سان تروریسم اقتصادی، از پشت میزهاشان بر روی مظلومان آتش گشوده‌اند و در خیابان‌ها و خانه‌ها آتش جنگ برافروخته‌اند. بی‌آن‌که به روی نامبارکشان بیاورند، دارند آدم می‌کشند و جان می‌ستانند و از روی اجسادِ مرده و زنده شان عبور می‌کنند.
کِی باشد که مستضعفان در روزی از ایام‌الله، بر این جنگِ ویرانگرِ فقر و غنا پایان دهند و آنان را که مسئولیت در جمهوری اسلامی را با طعمه ای برای برخورداری و تکاثر به اشتباه گرفته اند به زیر بکشند.
