💠 آبروی جمهوری اسلامی چقدرِ دیگر معطل شما بماند خوب است؟
پرونده‌ی اول
اتهام: زمین‌خواری
متهم: آقای محمدجواد لاریجانی، دبیر ستاد حقوق بشر و معاون بین‌الملل قوه‌ی قضائیه، و برادر روسای قوه قضائیه و مجلس
غلامحسین محسنی‌اژه‌ای، سخنگوی قوه‌ی قضائیه در پاسخ به سوال خبرنگاری درباره‌ی طولانی شدن رسیدگی به پرونده‌ی محمدجواد لاریجانی:
«این پرونده نه موضوع حاد و نه موضوع پیچیده‌ای است. ما داریم بررسی می‌کنیم که زمین‌هایی که در آن زمان داده شده آیا طبق قانون و مقررات واگذار شده یا خیر. اگر این موضوع حل شود، مسائل بعدی حل خواهد شد. اگر بر طبق مقررات زمین‌ها واگذار شده باشد، به یک صورت برخورد می‌شود و اگر برخلاف مقررات انجام شده باشد، به گونه‌ای دیگر با آن برخورد می‌کنیم. در واقع باید این مساله روشن شود.»
این خبر مربوط به 16 اردیبهشت 1392 است؛ یعنی مربوط به بیش از پنجاه ماه قبل. +
سوال این است که آیا در این پنجاه ماه، قانونی بودن یا نبودن واگذاری املاک، که به گفته‌ی آقای سخنگو «این پرونده نه موضوع حاد و نه موضوع پیچیده‌ای است» روشن نشده است؟ و اگر روشن نشده است اتفاقا سوال مهمتر این هست که چرا در این مدت طولانی که بیش از عمر یک دولت است، پرونده‌ی معاون قوه‌ی قضائیه و برادر ریاست آن قوه به سرانجام نرسیده؟ چقدر دیگر باید آبروی جمهوری اسلامی معلق بماند تا این مسئله‌ی ساده روشن شود؟
***
پرونده‌ی دوم:
اتهام: باج‌خواهی و رانت
متهم: آقای فاضل لاریجانی، برادر روسای قوه قضائیه و مجلس
سخنگوی قوه قضائیه در خصوص پرونده‌ی فاضل لاریجانی در 21 آذر 1395:
«باید بگویم که پس از انتشار فیلمی از وی در دفتر سعید مرتضوی در مجلس شورای اسلامی توسط احمدی‌نژاد پخش شد که پرونده تشکیل شد و این پرونده که به دنبال ضبط مخفیانه‌ی فیلمی توسط مرتضوی باز شده، همچنان مفتوح است و رسیدگی به آن ادامه دارد و اطلاع دقیقی از آخرین وضعیت این پرونده ندارم.» +
در فیلم مذکور که در 18 بهمن‌ماه 1391 در صحن علنی مجلس پخش شد، فاضل لاریجانی از رئیس سازمان تامین اجتماعی کشور می‌خواهد واسطه شود تا «آقای ز»، با فاضل مرتبط شده و او را مباشر خود قلمداد کند. فاضل تأکید می‌کند که با استفاده از نفوذ خود بر برادرانش در قوه‌ی قضاییه و مقننه می‌تواند مشکلات و موانع حقوقی، اجرایی و قضایی تجارت فرد مورد نظر را حل کند و «کارش را پیش ببرد» و در ازای آن به وضوح مبالغ متنابهی پول (۱۵۰۰۰ دلار در ماه) و امکاناتی اعم از دفتر کار و آپارتمان یا ویلایی در تهران یا شمال «برای شروع کار» در اختیار او قرار بگیرد.
سوال باز همان است که بعد از گذشت 50 60 ماه، آبروی جمهوری اسلامی و آبروی عدالت در این نظام، چقدرِ دیگر باید معطلِ شما باشد؟ چرا در پاسخ به روند این پرونده که متهم به صراحت وعده‌ی انجام کارهای غیرقانونی با اعمال نفوذ بر برادرانش (روسای قوه‌ی قضائیه و مجلس) می‌دهد همچنان به «مفتوح است» و «اطلاع دقیقی از آخرین وضعیت این پرونده ندارم» بسنده می‌شود؟ آیا آبروی این نظام که پایش خون صدها هزار شهید ریخته شده است، این گونه ارزان و بی ارزش است که در این مدت طولانی به راحتی از کنار این مسئله عبور می‌شود؟
