یادداشت‌ها

 «در جمهوری‏ اسلامی‏ ایران‏ دعوت‏ به‏ خیر، امر به‏ معروف‏ و نهی‏ از منکر وظیفه‌ای‏ است‏ همگانی‏ و متقابل‏ بر عهده‏‌ی مردم‏ نسبت‏ به‏ یکدیگر، دولت‏ نسبت‏ به‏ مردم‏ و مردم‏ نسبت‏ به‏ دولت‏. شرایط و حدود و کیفیت‏ آن‏ را قانون‏ معین‏ می‏‌کند. "والمؤمنون‏ و المؤمنات‏ بعضهم‏ اولیاء بعض‏ یأمرون‏ بالمعروف‏ و ینهون‏ عن‏ المنکر".»

این اصل هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی است. اصلی که رهبر مکرم انقلاب اسلامی در دیدار اخیر با مسئولین قوه‌ی قضائیه درباره‌ی آن فرمودند: «برخی مکرراً می‌گویند بعضی اصول قانون اساسی معطل مانده است، اما گویا آنها، اصل هشتم قانون اساسی را که مربوط به امر به‌معروف و نهی از منکر است، جزء اصول قانون اساسی نمی‌دانند و به این امر واجب توجه نمی‌کنند.» و ایشان با اشاره به حمایت بیانی و عملی خود از آمران به‌معروف، این کار را وظیفه‌ی قوه قضائیه‌ی خواندند. +

امری که برای آن نمونه‌های متعدی می‌توان برشمرد که قوه‌ی قضائیه در خلاف جهتش عمل کرده و نه تنها حمایتی از آمران به معروف و ناهیان از منکر انجام نداده، بلکه به شدیدترین و سریع‌ترین نحو با این موضوع برخورد کرده است. قوه‌ی قضائیه مع الاسف با انسداد بسیاری از راه‌های مشروع و قانونی، اجازه‌ی اقامه‌ی این واجب را تا حدود زیادی سلب نموده است.

منصور نظری یک نمونه از آمران به معروفی است که نه تنها مورد حمایت قوه‌ی قضائیه قرار نگرفته، بلکه به همین جرم محبوس شده است. او اسنادی از تخلفات عدیده‌ی تعدادی از  قضات شهرکرد را در اختیار رده‌های بالاتر قوه‌ی قضاییه قرار داده بود تا مورد رسیدگی قرار گیرد، اما به جای آن‌که او را تجلیل کنند، آن اسناد را به همان قضات متخلف عودت دادند تا او به جرم امر به معروف و نهی از منکر و با عنوان اینکه او در این تخلفات ذینفع نیست، به یک سال حبس محکوم شود.

سیدمیثم صفائیان از دیگر آمران به معروفی است که قوه‌ی قضائیه به جای حمایت از مطالبه‌ی او برای برچیده شدن بساط فساد در سیستم حمل و نقل کشور، به اتهام واهی «تحریک مردم به قصد بر هم زدن امنیت» به یک سال حبس تعزیری محکومش کرد.

یاشار سلطانی، یک فعال رسانه‌ای است که نامه‌های عادیِ سازمان بازرسی کل کشور در خصوص واگذاری غیرقانونی املاکِ دارای ارزش‌های نجومی توسط شهرداری تهران را منتشر کرد. او به اتهام نشر اکاذیب بلافاصله توسط قوه‌ی قضائیه جلب شد ولی چند روز بعد عین مواردی را که او منتشر کرده و به خاطر آن بازداشت شده بود، از زبان دادستان تکرار شد.

حمید شیرازی، فعال رسانه‌ای دیگری است که با شکایتِ رئیس دانشگاه علوم پزشکی تبریز به دلیل انتشار اسناد دریافت‌های نجومی‌اش راهی محکمه شد، و اخیراً هم خسرو آبادی، به اتهام افشای فیش‌های نجومی دادگاهی شده است؛ بدون آن‌که حتی از دریافت‌کنندگان حقوق‌های نجومی بازخواستی انجام شود!

یا پیشتر حجت الاسلام جهانشاهی، طلبه‌ی عدالتخواه سیرجانی در اعتراض به زمین‌خواری گسترده در سیرجان اعتراض قانونی کرده بود که چند بار بازداشت می‌شود. و نمونه‌هایی از این دست که آمران به معروف نه تنها مورد حمایت قوه‌ی قضائیه واقع نمی‌شوند بلکه دستگاه قضا با سرعتی مثال زدنی با قدرتِ هر چه تمام با آنان برخورد می‌کند، چه زیاد است.

قوه‌ی قضائیه به نص صریح قانون و به فرموده‌ی امام مسلمین، باید چتر حمایت خود را بر سر آمران به معروف بگسترد ؛ و  به این روندِ معمولش در برخورد با عدالتخواهان پایان دهد.