یادداشت‌ها

مردم به خیابان آمده‌اند تا اعتراضات انباشته‌شده‌شان علیه وضعیت فاجعه‌بار معیشت را فریاد کنند. مطالباتشان روشن‌تر از آن است که توضیحی لازم باشد و صدای فاجعه بسیار بلندتر از آن که نیازی به فریاد زدن داشته باشد؛ اما گوش سنگینِ مسئولان گویا جز فریادهای خیابانی را نمی‌شنوند و فارغ‌البال از هر پاسخگویی در کنج عافیت خزیده‌اند. مردم به این نتیجه رسیده‌اند که باید خطر را تا دمِ گوش این مرفهان بی‌درد پیش ببرند تا شنیده شود؛ اما دست‌هایی دوست دارند این مسیر مشروع، گشوده نماند.

1. فتنه‌گران در این 8 سال، عقده‌های در دل‌مانده‌شان را از هر راه به کار بسته‌اند تا انتقامِ شکستِ کودتایشان علیه جمهور را بستانند، اما هرروز دریغ از دیروز. امروز هم می‌خواهند مسیر روشنِ اعتراض مشروع مردم را به منجلابی هدایت کنند که خودشان در آن گیر افتاده‌اند. می‌خواهند سد راه اعتراض جمهور به ناکارآمدیِ مسئولانِ بی‌درد هم‌مسلک با اصحاب فتنه شوند و مانعِ اعتراض مردم بر سیاست‌های اقتصادیِ بیگانه محور آنان باشند. این‌ها می‌خواهند تا هم‌پیمانانشان را از اعتراضات مشروع جمهور نجات دهند و اگر توانستند، با سوارشدن بر موج مردم، طرفی هم برای فتنه‌انگیزی اقلیتِ خود ببندند.

2. دولتی‌ها هم که به‌انحاءمختلف و با وعد و وعیدهایشان توانسته‌اند بار دیگر بر مصدر امور اجرایی کشور بنشینند، دیگر این دوره‌ی پایانی را فرصتی می‌دانند برای تمتع هر چه بیشتر؛ برای همین در همین چند ماهِ گذشته از انتخابات، هرروز وعده‌ای و حربه‌ای رنگ‌باخته است و گویا قرارِ هیچ گشایشی در کار مردم نیست. می‌خواهند کیسه‌هایشان را پرتر کنند و فرصتشان که تمام شد، در ویرانه‌ای که تحویل می‌دهند، کنار بنشینند و ادای اپوزیسیون دربیاورند و به ریش مردم بخندند. اعتراضِ زودهنگام مردم اما نقشه را خراب کرده است. چاره را در آشوب و اغتشاش نامیدنِ اعتراض به بی‌کفایتی خود می‌یابند و با ترصد به آن در فکر اختناقِ بیشتر برمی‌آیند و کوچک‌ترین منافذ اعتراض و نقد را مسدود می‌کنند. به‌جای پاسخگویی به مردم، به آنان مشت نشان می‌دهند و بدشان هم نمی‌آید که هم‌پیمانان فتنه‌گرشان، در این مسیر کمک‌حالشان باشند.

3. اما دشمن خارجی، با یک تیر خواب دو نشان را دیده است. می‌خواهد با منحرف کردن مسیر اعتراض مشروع، هم راه اصلاح امور کشور به نفع مردم را سد کند و مردم را از طعم خوشِ خدمت و عدالت در جمهوری اسلامی محروم نماید، و هم اینکه فرصت را برای احیای دوباره‌ی هم‌پیمانان فتنه‌گرش غنیمت شمرده است. این‌ها از جمهوری اسلامی می‌ترسند و از اینکه اراده‌ی مردم در این کشور حاکم شده و جایی برای آن‌ها باقی نمانده است، عصبانی‌اند. می‌خواهند پوستین حمایت از مردم بپوشند و با این حربه آن‌ها را کنار بزنند.

4. قبایل سیاسی رقیبِ دولت، قوه‌ی مقننه و قوه‌ی قضائیه هم در سوی دیگر این میدان، مانع اعتراض مشروع مردم‌اند. این‌ها می‌دانند که مطالبات به‌حق مردم، دامان کارنامه‌ی غیرقابل‌قبول آنان را هم خواهد گرفت و سؤال‌های اساسی مردم، جوابِ قانع‌کننده‌ای در بر نخواهد داشت. این‌ها اگر در رقابتِ سیاسی با دولت هم باشند، دوست دارند قوه‌ی قاهره‌شان را در اختیار او بگذارند تا هم دامان خود را از دسترسِ این مطالبات برهانند و هم استفاده از قوه‌ی قاهره را تماماً به نام قبیله‌ی سیاسی رقیب جا بزنند.