💠 این جنگ شومِ اقتصادی و فرصتی برای یک فتح‌الفتوح
با یک دو دو تا چهارتای ساده می‌شود فهمید تهدیدی که امروز گریبان اقتصاد ما را گرفته است -دلیلش هر چه که هست؛ از جنگ اقتصادی امریکا و غرب گرفته تا بی‌کفایتی متولیان امر و یا حتی خیانت کاسبکاران داخلی- در کنار همه‌ی سختی‌ها و مصائبش بالاخره یک روی دیگر هم دارد و آن فرصتی است که می‌تواند برای تولید داخلی فراهم کند، البته اگر اراده‌ای برای فرصت‌آفرینی باشد.
یک بلبشوی این‌چنینی طبعاً هزینه‌های قاچاق را افزایش می‌دهد، واردات را کم و کالای وارداتی را رقابت‌پذیرتر می‌کند و البته صادرات را پرسودتر و مقرون‌بصرفه‌تر. این چند مولفه در نظرِ منِ اقتصاد ناخوانده فرصتی است تا تولید داخلی از نو سر پا بایستد و سر و سامان یابد و بازاری که سال‌ها در اشغال کالای بیگانه بوده است را باز پس گیرد.
البته قضیه به این سادگی‌ها نیست. طبعا الزامات و زحماتی دارد. باید زیرساخت‌ها تقویت شود؛ نیازهای اعتباری و فنیِ تولید مرتفع گردد و هزار و یک مسئله و گرهی که باید باز شود اما کار که نشد ندارد؛ اراده‌ی جنگی لازم است.
دیگر چه فرصتی از این بهتر که ما عزم کنیم تا مسئله‌ی تولید را که ام‌المسائل مجموعه‌ای از مشکلات اقتصادی و معیشتی است حل کنیم و تازه این جنگ اقتصادی را هم از امریکا ببریم و سلاحِ تحریم را یک بار برای همیشه از کار بیندازیم.
و این آیا فتح‌الفتوح نیست؟
