💠 چقدر هم شما خوش‌قولید!
«من در اینجا می‌خواهم از مردم یک تقاضا داشته باشم و دو قول هم به مردم بدهم.
تقاضای من از مردم این است که افراد آلوده به فساد را به ما معرفی کنند. ما در دهه اول انقلاب با کمک مردم توانستیم در مقابل همه تروریست‌های داخلی و خارجی بایستیم؛ چون خود مردم بودند که تروریست‌ها را معرفی می‌کردند.
اکنون هم از مردم می‌خواهیم که افراد فاسد و متخلف را که در دستگاه‌های مختلف ممکن است با آنها برخورد داشته باشند، به ما معرفی کنند؛ البته این کار باید مستند باشد و هر شایعه‌ای را به ما منتقل نکنند.
قولی که به مردم می دهم دو چیز است: اول اینکه کسانی که اطلاع‌رسانی صحیحی در جهت معرفی مفسدین به ضابطین یا به قوه‌قضاییه داشته باشند، حتما از آنها حمایت می‌شود و اگر بخواهند که مشخصات آنها محفوظ بماند، حتما نام آنها و مشخصات آنها محفوظ خواهد بود و برای آنها مشکلی پیش نخواهد آمد.
قول دومی هم که می‌توانم بدهم این است که قوه‌قضاییه به فضل پرورگار و با کمک مردم هیچ‌گونه خط قرمزی نخواهد داشت وانشاءالله با تمام توان در مقابل هر نوع فساد و جرمی ایستادگی خواهد کرد و پرونده‌ها را طبق قانون بررسی و احکام را صادر خواهد کرد.»
این قول‌ها را امروز معاون‌اول قوهٔ قضائیه داده؛ اما پیشاپیش زیرِ هر دویشان زده‌اند.
دربارهٔ قول اول، بلایی که سر منصور نظری آورده‌اند را در ذهنشان مرور کنند و بفرمایند چطور شد که گزارش ارسالی تخلفات قضات دادگستری شهرکرد به مراجع بالاتر برای رسیدگی، سر از میز خود آن قضات درآورد؟
دربارهٔ قول دوم هم بفرمایند اگر خط قرمزی برای رسیدگی وجود ندارد پس خطی که مانع از تشکیل دادگاهِ اتهامات برادران رئسای قوای قضائیه و مقننه بعد از این همه سال شده چه رنگی است؟
و اما بعد:
بگذارید عجالتاً دعوت معاون اول محترم قوهٔ قضائیه را هم برای معرفی متخلفان به دستگاه قضایی اینگونه اجابت کنیم:
۱. گزارش‌های رسیدگی نشدهٔ منصور نظری از تخلفات برخی قضات+اقدام مراجع بالاتر قضایی در ارسال آن گزارش به خود قضات متخلف به جای رسیدگی به آنها+اقدام بعدی قوهٔ‌قضائیه در زندانی کردن نظری
۲. پرونده‌های اتهامی برادران لاریجانی+تعلل چندین ساله در رسیدگی به پروندهٔ این‌ها+تلاش‌های عجیب برخی مقامات قضایی در منحرف کردن مسیر قضایی و انکار اتهامات محرز و علنی(مثلا این تلاش)
و این قصه سر دراز دارد.
