💠 انتحار و دیگر هیچ
پنجشنبه, ۳ اسفند ۱۳۹۶، ۱۲:۱۲ ب.ظ
دوم اسفندِ 96، احمدینژاد جنبشی را دچار انتحار کرد که سوم تیر 84 او را روی کار آورده بود. او با گفتمانی سرِ کار آمد که از دل تودههای پابرهنه برخاسته بود و گفتمانِ حقیقی انقلاب بود؛ و با واگویههایی رفت که پیش از او بریدگان از انقلاب سالهاست که تکرارش میکنند؛ اما او با شیبی تندتر این مسیر را پیمود.
او را صاحب دولتی موفق با گفتمانی محکم میدانم که تحویلِ دوران قدرت سیاسی به دورانِ جنبش اجتماعی را درک نکرد و در فهم اقتضای ساحت اجتماعی، دچار اختلال شد. او نتوانست بر همان سیرتی بماند که به خاطر آن محبوب مردم شده بود.
خسارتِ انتحار احمدینژاد شاید دامان گفتمانی را بگیرد که او دیگر بر آن نیست و این خسارتِ تاریخی قابل گذشت نخواهد بود.
۹۶/۱۲/۰۳