یادداشت‌ها

سوت پایان تاریخ نواخته شده است و حکومت های تاریخ مصرف گذشته و دست نشانده در خاورمیانه و شمال آفریقا یکی پس ازدیگری در حال سقوط. خیزش عظیم ملت های مستضعف منطقه بر علیه استبداد و استکبار و فریاد بلند عدالتخواهی بر سر حاکمان گماشته نظام سلطه، از اثرات عمیق انقلاب اسلامی ما و رهبری نیم قرن نهضت اسلامی است که کاخ های مستبدان مستکبرپرست را به لرزه درآورده و خاومیانه و آفریقای شمالی را در آستانه شکل گیری نقشه ای جدید قرار داده است.

خاورمیانه جدید که با طراحی جهان غرب و صهیونیسم، قرار بود خاورمیانه ای دست نشانده و شریک جرم اسرائیل باشد، علیه این نقشه شوم شوریده و خاورمیانه ای اسلامی با نظام های مردمی در حال شکل گیری است.

انقلاب مردم تونس و سرنگونی حکومت سفاک بن علی و متعاقب آن انقلاب اسلامی مردم مصرکه حکومت صهونیستی نامبارک را در آستانه سقوط قرار داده است و گسترش تظاهرات مردم یمن و اردن علیه استبداد داخلی و استکبار جهانی، و آغاز شکل گیری اعتراضات مردم در عربستان، الجزایر و لیبی و احتمال برخی تحرکات در بحرین، متحدان اصلی و یا به عبارتی تقریبا همه متحدان نظام استکبار در خاورمیانه و شمال آفریقا را دست خوش ضعف و سقوط قرار داده و به محاصره اسرائیل توسط جهان اسلام خواهد انجامید.

از طرفی اعتراض و تظاهرات مردم مظلوم فلسطین علیه محمود عباس، شریک خائن اسرائیل در فلسطین و سقوط دولت غرب گرای لبنان و روی کار آمودن دولت مورد حمایت مقاومت، سران جنایت پیشه اسرائیل را با چنان وحشت و کابوسی مواجه ساخته که به سمت گسست و فروپاشی در حرکت اند.

اما گذشته از این ها قطار انقلاب اسلامی مردم منطقه گر چه امری مبارک و رویدادی بسیار بزرگ است، لکن اصلی ترین ضعف و مساله پیش روی این انقلابات، ضعف رهبری است که اگر چه پیدایش رهبران متعدد و گاه خودخوانده و حضور گروه های مختلف در دوران کنونی، این ضعف را پوشش داده و نامحسوس ساخته است، اما در دوران ثبات سیاسی پس از انقلاب و ابتدای شکل گیری نظام جدید، به شدت خود را نمایان خواهد نمود و خطر نفوذ دوباره ایادی استکبار در لایه های حکومت را ممکن خواهد نمود.

البته نباید فراموش کرد که پس از وقوع این انقلابات بزرگ، حتی در صورت روی کار آمدن دوباره حکام دست نشانده صهیونیسم و نظام سلطه جهانی، هیچگاه نخواهند توانست نقش پیشین خود در منطقه و در داخل کشورها را ایفا نمایند و به دلیل عدم همراهی مردم با آن ها، دست یابی به ثباتی پایدار و غیر شکننده حداقل تا چندین سال پس از استقرار امکان پذیر نخواهد بود.

آن چه که مهم است این که اسلام خواهان و طرفداران انقلاب اسلامی ایران که قاطبه انقلابیون را به خود اختصاص داده اند باید با تدبیر و حل مساله سرنوشت ساز رهبری، مانع انحراف مسیر انقلاب و بازگشت دوباره سلطه استکبار گردیده و ابتکار عمل را در دست گیرند.

وجود گروه های متعدد اسلامی از جمله جنبش جمعیت اسلامی تونس و جمعیت اسلامی اخوان المسلمین در مصر و اردن و شیعیان گروه الحوثی در یمن و شیعیان عربستان که به دلیل وجود محدودیت ها و استبداد به صورت متشکل و منسجم عمل می کنند و شیعیان نظان مند بحرین به امیدها درباره آینده پیش روی این جنبش ها افزوده و انحراف آن را با تردید مواجه ساخته است.

محاصره اسرائیل با تکمیل پازل محاصره سیاسی توسط مصر از سمت جنوب و از شرق توسط اردن و استحکام بیشتر مقاومت در شمال از جانب لبنان و سست شدن تشکیلات دست نشانده خودگردان در داخل مرزهای فلسطین و از دست رفتن کانون های بزرگ سیاسی و اقتصادی در منطقه، اصلی ترین ثمره این رستاخیز عظیم ملت ها در بعد بین المللی است که منجر به فروپاشی قریب الوقوع اسرائیل خواهد شد.

گروه های متعدد اسرائیل در داخل با از دست دادن متحدان اصلی خود در همسایگی و در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا و با تقویت مقاومت و شکل گیری زنجیره مقاومت سیاسی، و با توجه به ضعف رهبری و از دست دادن ابتکار عمل در منطقه و پیدایش و وخامت اختلافات عمیق داخلی، اسرائیل را دچار اعتراض صهیونیست های داخل مرزهای فلسطین اشغالی و شهرک نشینان نموده و ثبات نسبی سیاسی در اسرائیل را به بحران مشروعیت درونی بدل خواهند نمود که در نهایت حتی در صورت ورود نخبگان سیاسی به عرصه رهبری اسرائیل و کمک های همه جانبه غرب و اتخاذ تدابیر ویژه از نوع صهیونیستی، اسرائیل بیش از چند سال نخواهد توانست به حیات خود ادامه داده و دچار استحاله در منطقه و فروپاشی از درون خواهد گردید.

خاورمیانه بزرگ اسلامی و عاری از اسرائیل، افق پیش روی ملت های مسلمان منطقه است که عامل اصلی پیدایش آن انقلاب اسلامی و رهبری نیم قرن نهضت اسلامی در ایران است که در آغاز آن قرار داریم و انشاالله پس از آن نیز شاهد انزوای معدود حکومت های مستبد غربی در منطقه و خیزش ملت ها علیه آن ها نیز خواهیم بود.

از هم گسیختگی ابرقدرت شرق که حتی تصور آن نیز برای هیچ کس ممکن نبود اگر چه بر اثر تبلیغات رسانه ای غرب در اثر جنگ سرد چند ساله امریکا معرفی می شود، اما به اذعان خود نظریه پردازان روس و حتی غربی، اصلی ترین عامل آن انقلاب اسلامی در ایران و پیدایش نظام جمهوری اسلامی و رهبری نظام اسلامی است که این همان علت وحشت جهان غرب و نظام استکبار از جمهوری اسلامی ایران است که انشاالله با فروپاشی اسرائیل به عنوان قبله استراتژیک استکبار و قطب نظام سلطه، آینده پیش روی بشریت، جهانی عاری از استکبار و استبداد و استعمار و وراثت مستضعفان عالم و امامت آنان خواهد بود.

«وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثین»

 

نوشته شده برای روزنامهوطــــن امـــروز

.....................................

پی نوشت:

*. مراجعه کنید به مصاحبه هاشمی رفسنجانی به روزنامه جمهوری اسلامی در آستانه 22 بهمن 1389

.....................................

تکمله:

1. «مسئولین کشور بحمداللَّه چشمشان هم باز است، مى‌‌‌‌بینند؛ مى‌‌‌‌بینند مردم در چه جهتى دارند حرکت می کنند.حجت بر همه تمام شده است. حرکت عظیم روز چهارشنبه نهم دى ماه حجت را بر همه تمام کرد. مسئولین قوه‌‌‌‌‌ مجریه، مسئولین قوه‌‌‌ مقننه، مسئولین قوه‌‌‌‌ قضائیه، دستگاه‌‌‌هاى گوناگون، همه می دانند که مردم در صحنه‌‌‌اند و چه می خواهند. دستگاه‌‌‌‌‌‌ها باید وظائفشان را انجام بدهند؛ هم وظائفشان در مقابل آدم مفسد و اغتشاشگر و ضدانقلاب و ضدامنیت و این ها، هم وظائفشان در زمینه‌‌‌ اداره‌‌‌‌‌‌ کشور.» (گوشه ای از بیانات رهبر و تاکید بر انجام وظیفه و عمل به خواسته مردم در نهم دی یعنی محاکمه سران فتنه (1388))

2. «وقتى در داخل محیط فتنه، کسانى با زبانشان صریحا اسلام و شعارهاى نظام جمهورى اسلامى را نفى میکنند، با عملشان هم جمهوریت و یک انتخابات را زیر سؤال میبرند، وقتى این پدیده در جامعه ظاهر شد، انتظار از خواص این است که مرزشان را مشخص کنند، موضعشان را مشخص کنند. دوپهلو حرف زدن، کمک کردن به غبارآلودگى فضاست؛ این کمک به رفع فتنه نیست، این کمک به شفاف‌سازى نیست. شفاف‌سازى، دشمن دشمن است؛ مانع دشمن است. غبارآلودگى، کمک دشمن است. این، خودش شد یک شاخص. این یک شاخص است: کى به شفاف‌سازى کمک میکند و کى به غبارآلودگى کمک میکند. همه این را در نظر بگیرند، این را معیار قرار بدهند.» (بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با اعضای شوراى هماهنگى تبلیغات اسلامى، 29/10/1388)

بعضى‌‌ها در فضاى فتنه، این جمله‌‌ى «کن فى الفتنة کابن اللّبون لا ظهر فیرکب و لا ضرع فیحلب» را بد میفهمند و خیال میکنند معنایش این است که وقتى فتنه شد و اوضاع مشتبه شد، بکش کنار! اصلاً در این جمله این نیست که: «بکش کنار». این معنایش این است که به هیچ وجه فتنه‌‌گر نتواند از تو استفاده کند؛ از هیچ راه. «لا ظهر فیرکب و لا ضرع فیحلب»؛ نه بتواند سوار بشود، نه بتواند تو را بدوشد؛ مراقب باید بود... این کنار کشیدن، خودش همان ضرعى است که یُحلب؛ همان ظهرى است که یُرکب! گاهى سکوت کردن، کنار کشیدن، حرف نزدن، خودش کمک به فتنه است. در فتنه همه بایستى روشنگرى کنند؛ همه بایستى بصیرت داشته باشند.» (بیانات رهبر فرزانه انقلاب در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری، 02/07/1388)

3. «این رئیس جمهور تحمیلی ثانی [حسنی مبارک‏] که خیال دارد در مصر مثل آن [انور سادات‏] حکومت کند، دربست خودش را در اختیار آمریکا گذاشته است؛ قبل از اینکه به ریاست برسد اعلام همبستگی خودش را با اسرائیل و آمریکا کرده است. ندیده است که همان طوری که سلف طالحش به واسطه خشم ملت به جهنم واصل شد، همین عمل را با او هم خواهند کرد. ملت مصر باید این مطلب را بداند که اگر قیام کند بر خلاف این توطئه ها ج همان طوری که ایران قیام کرد- آنجا هم پیروز خواهد شد. ملت مصر از حکومت نظامی نترسد و به او اعتنا نکند و همان طور که ایران حکومت نظامی را شکست و به خیابان ها ریخت، آن ها هم بشکنند و به خیابان ها بریزند و این تفاله های آمریکا را بیرون بریزند. ملت مصر ننشینند تا این قدرت از بین رفته دوباره دست و پای خودش را جمع کند و نفوذ خودش را بر ملت تحمیل کند. امروز روزی است که ملت مصر باید قیام کند. امروز روز ضعف دولت است و قدرت ملت. این تکلیفی است برای ملت مصر، برای علمایی که وابسته به حکومت نیستند. این تکلیفی است برای علما. علمای مصر به پا خیزند و برای خاطر خدا از اسلام دفاع کنند. امروز شما پیروزید. ملت مصر امروز قدرت دستش است. ارتش معلوم نیست با دولت باشد مگر آن هایی که جیره خوار آمریکا هستند. ارتش مصر توجه کند به اینکه اگر بخواهد پشتیبانی کند از این حکومتی که اعلام کرده است که من تابع آمریکا و اسرائیل هستم و من هر کس دم از اسلام بزند او را خفه می کنم [ننگ است و] این ننگ را ارتش مصر به خودش راه ندهد و مهلت ندهد تا بعد از این باز اسرائیل بیاید و به شما حکومت کند و اسرائیل و آمریکا مقدرات شما را در دست گیرند.» (صحیفه امام، جلد ‏15، صفحه285)

«اگر بخواهیم به اصل مطلب برسیم، باید عرض کنیم که امروز دیپلماسى ما از جهاتى، حتّى از دیپلماسى در دوران جنگ - که خیلى پیچیده و سخت بود - سخت‌تر، ظریفتر و ابتکارطلب‌تر است. اگر بخواهیم اصول سیاست خارجى را که بر پایه‌ى عزت و حکمت و مصلحت استوار است، بر اوضاع و شرایط پیچیده‌ى امروز دنیا و وضع خاص خودمان تطبیق کنیم، بلاشک فراست، ابتکار عمل، پُرکارى، دقت و پایبندى شدید به اصول و آرمانها، جزو وظایف عمومى دستگاه دیپلماسى ماست.» ( بیانات رهبر در دیدار با مسؤولان وزارت امور خارجه و سفرا و کارداران جمهورى اسلامى ایران، 18/04/1370) 

«بعضى مى‌گویند، دیپلماسى فعال. بله، ما معتقد به دیپلماسى فعال هستیم. ما معتقدیم که وزارت خارجه‌ى ما باید در سطح جهان - منهاى همین چند موردى که استثنا کردیم - مشغول فعالیت باشد. البته بارها گفته‌ایم که عزت و حکمت و مصلحت را رعایت کنند. بروند با همه‌ى دولتها، سیستمهاى مختلف، عقاید مختلف، روشهاى گوناگون، ارتباطات داشته باشند؛ مانعى ندارد، لیکن منطقه‌ى ممنوعه‌یى وجود دارد که از آن نباید تجاوز کنند.» (بیانات رهبر معظم در دیدار با گروه کثیرى از معلمان و مسؤولان امور فرهنگى کشور و جمعى از کارگران، به مناسبت روز معلم و روز جهانى کارگر، 12/02/1369) 

4. «آن‌جایى که مسؤولان در غیر مسائل اصلى نظام - در مسائل کارى، ادارى، فهم یک قانون - با هم اختلاف نظرى دارند، نباید این اختلاف نظر جلوِ چشم مردم قرار گیرد و به کوى و بازار کشیده شود. اختلاف نظر نباید نشان‌دهنده‌ى اختلاف مسؤولان باشد. چرا؟ چون مردم را مأیوس و نگران و دشمن را خوشحال مى‌کند. البته اختلاف بین مسؤولان در فهم یک وظیفه، یک امر متوقّع است. مثلاً ممکن است رئیس جمهور محترم و رئیس محترم قوّه‌ى قضایّیه درباره‌ى نقطه‌اى از نقاط، داراى دو دید و دو بینش باشند و هر کدام هم براى خود استدلالى داشته باشند. بسیار خوب؛ این راه حل دارد. در قانون اساسى، راه حلّ اینها معیّن شده است. هماهنگ کننده‌ى سه قوّه، رهبر است و رهبرى مى‌تواند این مشکلات را برطرف کند.» (بیانات رهبری در اجتماع بزرگ مردم اصفهان، 08/08/1380)

عکس تزئینی است

چندی پیش یکی از روزنامه‌های اصلاح‌طلب به نقل از وکیل خاندان هاشمی‌رفسنجانی و میرحسین موسوی، از شکایت حجت‌الاسلام ‌اکبر رفسنجانی از روزنامه‌های «وطن امروز» و «ایران» و صدور کیفرخواست علیه مدیران مسؤول آنها و موعد دادگاه خبر داده بود که موضوع شکایت، مورد تایید مدیرمسؤول سابق «وطن امروز» قرار گرفت اما در پی آن تکذیبیه‌ای از طرف مجمع تشخیص مصلحت منتشر شد که عنوان کرده هاشمی‌رفسنجانی در طول عمر خود از هیچ شخص یا رسانه‌ای شکایت نکرده و اظهارات متشاکیان دروغ است! روزنامه «شرق» هم به حمایت از هاشمی و این دروغ‌نامه شتافت و روزنامه‌های انعکاس‌دهنده خبر را به جای خود، منبع خبر معرفی کرد! اما اسناد منتشر شده از شکایات متعدد هاشمی‌رفسنجانی از این روزنامه‌ها یا شکایات او در گذشته چیزی نیست که بشود آن را انکار کرد و اسناد آن در دستگاه قضایی و نزد متشاکیان موجود بوده و قابل دسترس است اما چرا این آقایان اینگونه و به راحتی و بی‌هیچ ابایی دروغ گفته و دیگران را متهم به دروغگویی می‌کنند؟ سیاست در تعریف آنها که خود را «لیبرال مسلمان»*می‌دانند طبیعی است که با تعریف ما از آن، فاصله فاحشی به بزرگی اسلام آمریکایی و لیبرالیسم تا اسلام حقیقی دارد. مکتبی که در آن اصل بر رهیدگی بوده و متعهد به آزادی از هر تعهدی است، پر روشن است که بر سیاست دایر بر صداقت خط زده و سیاست مکر و دروغ را بر جای آن خواهد نشاند و آن را آنگونه که مصلحت می‌داند پیش خواهد برد چرا که روی دیگر سکه سیاست‌ورزی در این دیدگاه، دروغ و نیرنگ است. دروغگویی و تهمت‌زنی برای کسانی که «کت پوزیسیون» و «شلوار اپوزیسیون» را توامان بر تن دارند و فتنه‌گران را با دست پس زده و با پا پیش می‌کشند امری نه‌تنها غیرطبیعی نبوده بلکه حیاتی است چرا که حیات فتنه در عدم وضوح است و برای بقای فضای غبارآلوده چاره‌ای جز دروغ نیست. برای آنها که به جای پشتیبانی از رهبری و نظام و عمل به وظایف خود در قبال مسؤولیت مسندهای تکیه زده بر آن سکوت اختیار کرده و به پشتیبانی از فتنه‌گران مسلم در زندان و سران آنها و حمایت از مجرمان جرم بزرگ تهمت به جمهوری اسلامی پرداخته‌اند و حتی گذشته مبارزات انقلابی خود و وصایای امام خمینی(ره) و آرمان‌های انقلاب را در عمل تکذیب کرده‌اند، شاید سخت نباشد که امور روزمره خود را نیز تکذیب کنند. روزی رسانه‌های انقلابی را با نامه‌ای دادگاهی کنند و فردا به نامه‌ای دیگر داد برآورند کدام دادگاه؟! هم اقتدارگرایانه رفتار کنند و هم خود را مظلوم جلوه دهند. شاید آقایان، مصلحت را اینگونه تشخیص می‌دهند که هم نامه‌های خود را در سربرگ‌های اعطایی رهبری برای خاموش کردن صدای حامیان رهبری بنویسند و چشم بر فتنه‌انگیزی اطرافیان و خانواده‌شان بربندند و هم در نامه‌های خود به رهبری–سلمه‌الله- سلام را فراموش کنند و اصل حمایت و اطاعت از ولی‌فقیه و رعایت احترام را نیز. شب، نامه سرگشاده برای رهبر بنویسند و روز، نامه علیه سربازانش صادر کنند. دروغ تنها حربه‌ در دست کسانی است که شریان‌های حیات سیاسی خود را تنها در دستان دروغ می‌یابند و در عین آنکه درصدد فشار در پناه جایگاه حقوقی خود بر روشنگران هستند واهمه دارند از اینکه خود را محتاج قوای نظام جمهوری اسلامی قلمداد کنند و پز آزادی نقد و حمایت از کودتاگران علیه انقلاب به همان بهانه بدهند اما به بهانه‌های واهی، رسانه‌های متعهد به نظام را سرکوب کنند. معلوم نیست آیا این بار نیز تازیانه‌های آتشین شکایت هاشمی‌ها- که در عمر خود شکایت نکرده‌اند(!)- بر تن سربازان ولایت فروخواهد نشست و آنان را در زندان مصلحت‌اندیشی خواهد افکند یا نه؟

*اشاره به سخن حسین مرعشی، از نزدیکان هاشمی‌رفسنجانی و سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی (حزب خاندان هاشمی‌رفسنجانی و ساخته دولت سازندگی)

 

نوشته شده برای روزنامهوطن امروز

خیزش عظیم عاشورائیان در نهم دی ماه 88، بر فتنه کاخ نشینان سبز اموی پایان داد و آغاز دوران جدید را رقم زد. انقلاب اسلامی تجدید شد و حیات شوم شب پرستان فتنه انگیز و خفاشان نفاق افکن، به انتها خود رسید.

پس از آن که جریان استکبار داخلی، حماسه بی تظیر جمهوریت در انتخابات دهم ریاست جمهوری را بر نتافت و به مقابله با نظام مردمی جمهوری اسلامی و عقده گشایی علیه اراده مردم برخاست و از هیچ فاجعه آفرینی و جنایتی –حتی اهانت به مقدسات، توهین به امام خمینی (ره) و حتک حرمت عاشورای حسینی (ع) – برای زدودن شیرینی آن دریغ نکرد، حماسه آفرینان 22 خرداد 88، این بار در 9 دی ماه حماسه ای بی نظیر و ماندگار در تاریخ انقلاب اسلامی آفریدند و پشیمانان و خستگان از انقلاب و جیره خواران نظام استکبار را از صفوف متحد ملت، بیرون راندند.

فرزندان حماسه آغاز انقلاب اسلامی در 19 دی 56، پس از سی و دو سال در هنگامه ای که نظام سلطه و دنباله های فراری آن، ملت ایران را بریده و پشیمان از گذشته انقلابی خود می پنداشت، مشتی محکم بر دهان یاوه استکبار کوفت، که دیگر حتی فکر خواب پریشان بازگشت به ایران اسلامی را ه در سر نپروراند.

9 دی، پروپاگاندای دروغین جبهه استکبار را رسوا نمود و امپراطوری رسانه های سلطه را در هم شکست و بر مقبولیت بی نظیر جمهوری اسلامی مهر تاییدی دوباره زد و ایستادگی ایران در برابر طوفان های سهمگین برانداز را به رخ جهانیان کشید. جنبش عظیم مردم، تداوم حضور بی نظیر مردم در انتخابات در عرصه جهانی و تفوق جمهوریت نظام اسلامی بر دموکراسی های استبدادی غرب و شرق را به اثبات رساند و دموکراسی های دروغین را به سخره گرفت.

9 دی اما، روزی است که غبار فتنه را فرونشاند و صف آرایی دوستداران و دشمنان انقلاب را  نمایان ساخت. 9 دی، انقلابی در درون جمهوری اسلامی بود و تارهای تنیده شیاطین در لایه های نظام را از هم گسست. مردم بینا و ولایتمدار ایران، در این روز نقاب از چهره تزویر خواص آلوده و بریده از مردم برانداختند و بر عمر سیاسی نفاق لانه کرده در درون نظام خط بطلان کشیدند.

9 دی حماسه ای  است که در تاریخ مجاهدت های مردم ایران ماندگار خواهد ماند و آغاز دورانی است که عرصه را بر فتنه جویان اموی و فاجعه آفرینان عاشورا تنگ خواهد کرد.

دوران جدید، دوران جمهور است؛ عصر امت. دوران فرقان حق و باطل و عصر پایان خواص.

در نبرد آرمانی، تسلیم و صلح دو روی یک سکه اند و تو باید که هر آن در مبارزه باشی. جنگ آرمانی مبارزه ای ایستا نیست که با هر پیروزی از حمله باز ایستی و تو اگر چه پیروز میدان هم باشی، توقف یعنی که شکست خورده ای.

پیروزی در نبرد آرمانی چیزی نیست که در ادراک دنیال طلبان مآل اندیش بگنجد. فتحی است بسی فراتر از تفوق مادی و اگر چه شاید آن را نیز محقق کند. فتح آرمان هاست و آن در مخیله واقع گرایان جبر پذیر و محافظه کار محلی از اعراب ندارد.

شکست در نبرد آرمانی برای ما، هیچ جایگاهی از مفاهیم را اشغال نکرده است. نبرد آرمانی جنگی است بی شکست. تو همیشه پیروزی؛ اگر که آن را بی خردان عاقل نمای محاسبه گر در معادلات مادی و محاسبات جدول ضربی خود نیابند. شکست تنها در فرار از این جبهه است که رنگ حقیقت به خود خواهد گرفت.

***

انقلاب اسلامی، صحنه تفوق مستضعفان بر مستکبرین و فتح بزرگ آرمان گرایان است و 13 آبان نیز فتحی بزرگتر. فتوحاتی که دنیاطلبان منکر حقیقت را به بهت واداشته و تو گویی هنوز پس از گذشت بیش از سه دهه این بهت زدگی از چهره آنان رخت برنبسته است.

اما آیا عظمت این فتوحات به حدوث آنان است یا به دوام؟

ما اکنون تنها نمونه در عالم هستیم که هم نهضت داریم و هم نظام. در اندیشه های غیر آرمانی، نهضت تا زمانی پابرجاست که نظام را شکل دهد و از آن پس آرمان جای خود را به واقعیت می دهد. آنان نهضت و نظام را در طول هم دارند و ما در عرض هم. ما هم نظام جمهوری اسلامی را داریم و هم آنکه نهضت انقلاب اسلامی را و هر لحظه در حال انقلابیم؛ از بودها به بایدها. انقلاب اسلامی در عرض جمهوری اسلامی؛ و این یعنی آن که فتوحات ما، راه را بر آرمان های بزرگتر نبسته اند.

این را گفتم تا به بند پیشین آن پاسخ دهم. آیا عظمت این فتوحات به حدوث آنان است یا به دوام؟ هم به حدوث و هم به دوام. چه این که اگر فتوحات ما تداوم نداشت، این پیروزی ها نه تنها این قدر بزرگ به نظر نمی رسید بلکه اثری از آنان نمی ماند.

***

تسخیر لانه شیطان بزرگ و تحقیر استکبار، تنها واقعه ای در 13 آبان 58 نیست. ما سی سال است که هر لحظه در فتح لانه شیطانیم و در تحقیر استکبار. برای ما هر روز 13 آبان بوده است و این را می شود به وضوح از آن فهمید که ما امروز در کجا ایستاده ایم.

عزت امروز ما در گروه مبارزه است اما جبهه را باید شناخت. باید فهمید که شیطان در کجا لانه گزیده است و از دیوار کدام لانه باید بالا رفت. باید برای مبارزه با شیطان محیا بود. مبارزه با استکبار را باید به عظمت حماسه 13 آبان 58 – و حتی گسترده تر از آن- در هر جبهه ای پیش راند که تا نابودی کامل شیطان محقق نگردد، فتح الفتوح نخواهیم داشت. پیروزی نهایی تنها با فتح کامل آرمان هاست.

«تا کفر و شرک در جهان هست مبارزه هست و تا مبارزه هست ما هستیم.»

پیش به سوی فتح آرمان ها

سلام بر پیروزی

 رگبار گلوله‌های نفاق اگرچه سینه‌های برادران مسلمان کُرد را درید و شهادت و مجروحیت شماری از پاره‌های تن ملت را موجب شد اما هیهات که این ددمنشی‌ها بتواند در وحدت شیعه و سنی خدشه‌ای وارد کند. خون مظلومان ترور کور سنندج، اوج نفرت و عصبانیت جبهه استکبار از ملت بیدار و یکپارچه ایران اسلامی و نهایت وحشت آنان از وحدت سنی و شیعه را به اثبات رساند و نشان داد که دشمن، نه از سلاح‌های پیشرفته و تکنولوژیک که از دستان خالی مردم کوچه و بازار و از فریاد لااله‌الاالله است که بر خود می‌لرزد؛ و اگر نه ترور ناجوانمردانه و کور مردم بی‌گناه در خیابان‌های شهر، به چه معناست؟

 
حادثه‌های تروریستی در زاهدان و مهاباد و حوادث مشابه اخیر و جنایت اخیر سنندج، همگی قطعه‌ای از پازل جدید دشمن آمریکایی- صهیونیستی برای مقابله با انقلاب اسلامی و تضعیف روحیه مردم و خدشه به وحدت مذاهب و قومیت‌هاست. بیش از 3 دهه ایستادگی مردم ایران اسلامی در برابر نظام سلطه و شکست‌های پیاپی نقشه‌های شوم دشمنان از ترورهای مسؤولان و مردم گرفته تا تحمیل جنگ و کشتار مردم بی‌گناه بر فراز خلیج فارس و از شکل‌دهی فتنه‌های داخلی گرفته تا حصر اقتصادی و فشار بین‌المللی و دیپلماتیک و ارعاب و تهدید، دشمن را بر آن داشته تا انتقام شکست‌های خود را از مردم استوار با جنایت‌پیشگی و وحشیگری بستاند و با ناامن جلوه دادن میهن عزیزمان، دور جدیدی از جنگ روانی را آغاز کند. استحکام روزافزون وحدت میان مذاهب و اقوام مختلف هم مزید بر علت شده تا دشمن از هیچ تلاشی برای تضعیف بنیان‌های وحدت دریغ نورزد.

پس از شکست مفتضح فتنه سیاسی تفاله‌های غرب در ایران، جبهه استکبار درصدد برآمده با تحمیل همزمان چندین فتنه از جمله فتنه امنیتی از طریق ترور و ناامنی و مخدوش کردن امنیت روانی جامعه و با تقویت و گسترش تروریسم، فتنه عقیدتی از طریق ایجاد خدشه در وحدت میان مذاهب و اقوام و بسط اندیشه سلفی‌گری و وهابیت و تخریب بنیان‌های فکری و فرهنگی جامعه، فتنه اقتصادی از طریق مقابله با سیاست‌های اقتصادی دولت بویژه کارشکنی در اجرای طرح مالیات بر ارزش افزوده و طرح هدفمندسازی یارانه‌ها، فتنه بین‌المللی از طریق تحریم اقتصادی و فشار از طریق نهادها و سازمان‌های جهانی و صدور قطعنامه‌های– بخوانید کاغذپاره- متعدد و تداوم فتنه سیاسی از طریق تشدید و علنی‌تر کردن حمایت از فتنه‌گران و وارد کردن مهره‌های جدید و درونی نظام در این بازی و آغاز دور تازه‌ای از جنگ روانی و رسانه‌ای، وارد یک جنگ تمام‌عیار علیه جمهوری اسلامی و شهروندان آن شود.

اما آیا هیچ جبهه‌ای طی 3دهه گذشته بوده است که جبهه استکبار در آن، علیه انقلاب اسلامی نجنگیده و از مردم صبور ایران اسلامی شکست نخورده باشد؟ آیا این جنگ به ظاهر جدید، همان سیاست‌های پوسیده 30 ساله نیست؟

*منتشر شده دروطن امـــــروز